küçücükken
dallanmıştı yemyeşil benekli
begonyam
gider gelir okşardım
dallarını
çiçeklendi sevincinden
baştan aşağı
sevgimin karşılığını
sunuyordu
ondan ayrıldım onbeş gün
dinlenmez olsaydım
döndüğümde
dallarını serivermişti yere
bir daha da diriltemedim
onun görünüşü gözlerimden
gitmez oldu
sanki kendisini öldürmüştü
arkasında bıraktı beni de
çok üzgün
Kıyı Dergisi Temmuz 88
Altay TaşkınKayıt Tarihi : 17.12.2005 21:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!