Begonyam Şiiri - Hakan Kesiciler

giderken baktın ya ardına,
kömür gözlerin inciye çalar.
göz bebeklerin kükreyiverir.
görürsem, bakamazdım.

yalnızdım, yalnızlığımda buldum.
ve kaybedişim, yalnızlığıma denk gelmişti.
oysa seni öyle sevmiştim ki deli kız.
unutmak istedim, unutamadım.
haykırmak istedim sevgimi,
haykıramadım.

sadece bakıyordum boşluğa,
seni gördüğüm günden beri.
değişmişti dünyam.
sen yoktun ama,
sensiz de açtı bu sabah begonyam.

kapı gıcırtısına aldırmıyorum,
sen geldin sanışım yaralıyor beni derinden.
oysa bir gelsen,
bir dönsen de beni bir görsen.
neler koymazdım yerine.
mutluluğu bozamazdım bir kere.

uzar gider bu duygularım sana doğru.
yokluğun bana,
gözyaşlarım sana doğru.
ağlarsam dindirenim yok,
gülersem deli diyenim çok.

bir sen vardın şu dünyada,
bir de mor saksıda açan begonyam.
bir senin gözlerine yandım,
bir de yokluğuna...