Begonyalar Şiiri - Habip Polat

Kavuşamadan ayrılık olur mu
Ellerim de birikti papatyalar
Belliydi hep sevmiyordu
Vuslatın kapısına gem vurdular

Açılmaz köcekler vurdular
Miftahı bulunmazmış
Sıralı begonyalar şimdi kapıdalar
Onlarda az buçuk şaşırmış

Somiyede şimdi ağır bedenim
Tambur tınısı tuz basar
Ak olur mu sevdadan kefenim
Gitmek midir doğru olan karar

Sarılı gövdemde bir cevşen
Korktukça avuç içime aldığım
Solumda bir kitre sağımda dizili gülşen
İçimde çıkmadığım, saplanıp kaldığım