'Bereket Versin'... Osman Coşkun...
“Seni ben ellerin olsun diye mi sevdim “ geliyor aklıma
Bariz sancılar iniyor kırbaca, akşamlar kan içinde
Ellerini bulutların içinde yıkıyor, yüzünü yağmur suyuyla
Otobüssüz duraklarda bekleniyorsun, köprüsüz su kenarlarında
Sular kararınca düştü yaprak, yer yerinden oynadı
Hiç bir şey olmamış gibi yüründü yolda, aşk bitmeye meyilliydi
Deftere yazılanlar kaldı öylece, yazılanlar neyse de yaşanmamış sayıp gitti
Begonyalar soldu, küçük orospular kaldı geriye, aşk tokat gibi bitti
Kayıt Tarihi : 31.5.2007 01:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Küçük orospu, Begonyanın küçük çiçekli türüdür.
![Osman Coşkun](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/05/31/begonya-2.jpg)
güzel ve emek verilen bir çalışma olmuş kardeşim
değişikti ama anlamlıydı
aşk bittiyor be kardeşim
osman gerçekten çok değişik bir şiirdi kabul etmek lazım kurgusu çok harikaydı kutlarım kardeşim
şiiir insanı farklı bir gezintiye çıkarıyor duygusal bir yoğunluğa ulaştırdıktan sonra işte ben buradayım diyor ve bırakıyor kendini hüznün en asi yanına yüreğine selam olsun kardeşim
TÜM YORUMLAR (13)