Begonvil Ve Aşk Şiiri - Hüznü Sevgi

Begonvillerin sardığı sokak kapıları,
Tenha caddeler uzak kedere...

Kavruk yüreğim pembeler giyinir o an;
Şeker pembesidir beni bu denli heyecanlandıran.
Bir geliş aşktan,
Bir süzülüş,
koşar adım sessiz sokaklardan.
Bir iz gamzemde
beni al al utandıran...

Aşkın pelerini kanatlarımda;
şekillenir sevda senin avuçlarında.
Sürüklen sesimde o begonvil kokusuna...

Saçlarımı tavaf ederken acımasız ellerin;
Raksa durur hüzzam kelimeler,
Kesesinden düşer hüzünler,
Yuvasını terk eder leylekler.
Bizi dinler tüm mevsimler...

Besteliyor aşkın yalın halini
Dilimde puhu kuşları...
Yüreğime notaları giydiriyor
güz sancısı...
Sevişiyor notalar do-mi, sol-la...
Yüreğimi kolla...

 Hüzn-ü Sevgi