Beğim Şiiri - İsmail Çörekçi

Arsız hükmün vermiş hükümsüzlere
Düzelir dedikçe bozulur beğim.
Lafım... sana bana değil yükümsüzlere
Kader denen böyle yazılır beğim.

Maneviyat madde oldu malesef
Meydan asilsize kaldı maalesef
Garibim saç başın yoldu malesef
Hakikat bu hale üzülür beğim.

Ne kol kaldı ne de bir kanat
Aldı başın gider biz bize inat
Dini istismarlık maharet sanat
Azaldı sanma ha hız alır beğim.

Kim memnun, kim değil bu zor gidişten
Bu kamyon döner mi söyle inişten
Zalimin yaktığı o kor ateşten
Zavallı biçare köz alır beğim.

Çile başlar sözün bittiği yerde
İnsede nafile kör göze perde
Tez kızar, can sıkar, birazcık ver de!
Bir tutam ot ile gaz alır beğim

Çörekçi sal gitsin gayrı dümeni
Ateşsiz bacanın tütmez dumanı
Sükutu sus eyle sükut zamanı
Diyeceğim çokta söz olur beğim.
İsmail Çörekçi