Beğenmedim Şiiri - Muharrem Güney

“ Beğenmedim. “
Bu kelimeyi son zamanlarda ne çok duydum.
Yaşamın farklı köşelerinden,
Bu beğenmeme genel olduğu için,
Eskiye dair sohbet her an gözdesin.
Yaşlanmaktan mıdır?
Nedir?
Yaşlanmak olsa,
Bakarsın hayata.
Daha var biyolojik koşullarda.
Mutlu olsak şu zamanda,
Açılmaz bu konular da.
Bir fotoğrafla,
Birkaç satırla,
Dalarız bu konulara.
Biri bir fotoğraf paylaşır.
Kafada canlanır.
Neler, neler?
Neden canlanır?
Neden karşıdan cevaplanır?
Özlemle anılır.
Eğer herşey herkese iyi olsaydı,
O fotoğraflar da ortada olmazdı.
Derdik:
“ Biz yaşadık. “
“ O devir kapandı. “
Halbuki kapanmadı.
Şimdinin fotoğrafları o dönemi çağrıştırdı.
Bu devirde kimi der:
“ Beğenmedim. “
Onun bir konusu var.
Belki birkaç tane,
“ Beğenmedim. “ diyenler de var.
Konusu birkaç değil.
Çok.
Yakın değil özele.
Yakın belki genele.
“ Beğenmedim. “
İşaret eder bir derde.
Oysa o kadar uzaktır çözüme.
“ Beğenmedim. “ dedin ya.
Başla sebeplere.
Belki erişiriz beğeniye.
Mutlu oluruz erişince beğeniye.
Sorunları dile getirince,
Onları beraber düzeltince,
Beğenirsin sen de.
Ulaşırız ortak beğeniye.
Başlarız beraber beğenmeye.