Beethoven'a rahmet Şiiri - Taha Yaycı

Beşinci senfoni
C minor
Yüksek moraller
Kızgın yüzler
Bir alçalan
Bir yükselen sesler
Karmakarışık bir hayat
Duygular esir
Sessizlik ortasında avazın çıktığınca
Bıktığınca dünyadan, sıradanlıklardan

Nehir kıyısında yürümeler
Piknikler ve kahvaltılar yeşil çimenlerde
Derken yağmurlar, fırtınalar
Islanan ve koşuşturan insanlar
Tezat hayatlar ve birliktelikler

Sinmiş bir ağaç altına bir çocuk
Seslerden korkmuş, sinmiş
Büyüyor durmadan,
Asılmış armutlar gibi dallarında ağacın

Son nokta diye bir şey yok
İlk nokta son nokta olmuş,
Çizgide birleşmiş
Doğum ve ölüm gibi üleşmiş
Çocuk ve baba gibi yetişmiş
Kızgınlıklarıyla beslenip
Ölümlerle bezenmiş
Mutluluk mu, bazenmiş
Saygı mı özenmiş
Hastalık mı dilenmiş
Kavgalarla sertleşmiş
Yaş artık yetmiş
Herşeyin sonu ölmekmiş.
Fıtratından dönememiş.

Allah rahmet eylesin...

(14.09.2004, İstanbul)