Bedriye Şiiri - Mahmut Cantekin

Aşkın ile yaktın beni çırasız,
Eriyorum yavaş yavaş Bedriye…
Gideceğim bu Dünya’dan sırasız,
Neden açtın aşka savaş Bedriye…

Gözlerinle umut verdin gözüme,
Sen düşürdün aşk ateşi özüme,
Benzin döktün kor kor gönül közüme,
Bu ayrılık düşürür baş Bedriye…

Yemin ettin sözler verdin sen bana,
Neden caydın neler oldu yar sana,
Gönül gözüm kapanmayan bir vana,
Ben aşığım durmaz bu yaş Bedriye…

O dilinden Anzer balı akardı,
Ahu gözler sevda ile bakardı,
Başımıza aşk tacını takardı,
Boğazımda zehir su aş Bedriye…

Cantekin der; olmaz sensiz bu hayat,
Seni sevmek olamaz ki kabahat,
Çok hastayım şu alnıma bir el at,
Ya sev ya vur kafama taş Bedriye…