Nasılsın diye sorma
Karakol köşelerinde sorguya çekilen bir türküyüm..
Kim yazmış, Kim sòylemiş Bilinmiyor
Suç üstüme kalmış..
Bir eşkıyanın cebinden çıkmış defterim
Siverekten dünyaya geldi
Yasamı buyunca o kimseyi hor görmedi
O ne güzel ne müthiş insan idi
Adı üstünde o yilmaz güney idi
Karanlıkta korkmaz idi
Ne diyorum biliyor musun?
Sanki ilk kez tanışmış gibi yapalım.
Bana selam yaz, kim olduğunu bilmiyormuş gibi cevap vereyim.
Tanışalım en başından.
Arkadaş olalım önce.
Sonradan yakınlaşıp dost olalım, sırlarımızı paylaşalım. Birbirimize hediyeler alalım, sürprizler yapalım. Çekinmeyelim konuşurken, ne olursa olsun küsmeyelim. Beni kıskandırmaya uğraşma, başkaları kıskansın bizi. İçten içe sevelim birbirimizi. Canım de bana, ama hiç aşkım deme. Çünkü aşk kısa. Aşk bir ömürlük değil. Sen bir ömürlük ol. Hep benim ol. İnsanlar sordu mu en yakın arkadaşım de. İçten içeyse sevgilim. Hiç sevgili olmayalım. Hayat arkadaşım ol. Birbirimizi ihmal etmeden, kırmadan sevelim. Biz olalım, ama iki sevgili değil, iki yoldaş. Her şeyime karışmana izin vereyim. Senden habersiz hiçbir yere gidemeyeyim, attığım her adımdan haberin olsun.
Hep giden insanları suçlu gösterir hayat.
Hep giden insanlara yazılır cümleler.
Bir şiir bile hep en çok giden insanların üstüne yakışır.
Bir filmde;
Bir erkek bir kızdan gitti diye;
kime yetmedi lan bu koca ülke
günden güne ölüp kaybolduk hep.
mefaat uğruna onca mazlum millet,
bir hiç uğruna ölüp gittiler.
batıda bızımdı doğuda bizim,
Saat kaç olursa olsun beni arayabilirsin, ancak açıp efendin olmam artık..
Mesaj atabilirsin, susma hakkımı kullanırım..
Eskisi kadar katı değilim..
Karşıma çıkabilirsin elbette..
Sanki daha evvel seninle gönül bağım olmamış gibi burnumun dikine yürürüm, sen üzülürsün..
Ağlayabilirsin, bunu benim senin yüzünden olan hayata küskünlüğüme sayarsın..
Figüranlar vardı, hayat senaryosu dizelerinde
Oysa ben, bir ömür sevginde macera, hevestim
Mezeydim şarkılarına, şiirlerine, nağmelerce
Şimdi nöbetim bitti değiştim, başrol yine senin
Olmayacak setler, patlayan flanjör, bolca alkış
Dün RastgeLe Facebok'a gırdım senın ProfiLin GeLdi, Tanıyor OLabiLeceğim KişiLerin Arasına. Baktım ProfiLine, İLişki Yapmışsın. (ALLah MutLu Etsin) . BiLirsin, MutLu OLmanı İsterdim. ÜzüLmedim Merak Etme. Hoşuma da Gitti, EL OğLu Dedim BiLiyor İşini. Kıskanmıyor OLmaLıydı Seni. Ve Ya SahipLenmemesi Gerekliydi. Çünkü Sen KaLdıramazdın, Hayatına Karışacak BiriLerini. Neyse, FotoğrafLarın Herkese Açıktı. Kötü Bir Niyetim De Yoktu, Bakarken. İLk Fotoğrafına Baktım, Yanında O Çocuk Vard ı. GüLüyordunuz, SarıLmış Bir Vaziyette. ALtındaki Yazıyı İnceLedim. ''Bir ZamanLar ELinin Tersiyle İttiğin O Kıza, İyi Bak'' Yazıyordu. Diğer ResimLerine, Geçmez OLaydım. Keşke Bu KadarıyLa SınırLandırsaydım Kendimi. Vucudunu ÖnpLana Çıkartan ELbisenLe, Çok KLişe Çıkmışsın. GözLerim, NefretLe Baktı. Bumuydu Yani, Bir ZamanLar Benim Hayatımdaki KADIN? Dedim Kendi Kendime. ELim Zor da OLsa, Diğer Fotoğrafa Geçti. Havanın SoğukLuğundan, Dahada Soğuk OLacak ŞekiLde Soğumama Neden OLuyordu Her Bir Fotoğrafını Açışım. Bir ZamanLar, Benim KatiL OLmama Neden OLacak FotoğrafLarın, Şimdi MaLzeme OLuyordu. GüLdüm... İkiyüzeLi, Fotoğraf Beğenisi Tavan Yapmıştı. BenimLe SevgiLiyken, Bu Kadar Arkadaşın OLmadığına Yemin EdebiLirdim. Şimdi İse, Evet Koskocaman Bir GüLücük Sardı Beni; Diğer Fotoğrafını Açtım Ve; Başa Dönmüş OLmaLıydık. ''Bir ZamanLar ELinin TersiyLe İttiğin O Kıza, İyi Bak'' Fotoğrafına Denk GeLdim Gene. Kendime Kızdım BiLiyormusun, Keşke Bir ZamanLar' ELimin TersiyLe İtecek Kadar Tanımamış OLsaydım Seni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!