Lakabı bed-i, dediği dedik,
Komadı gedik, Bediüzzaman.
Elinde kur-an, okur her zaman,
Kâfire korkudur, Bediüzzaman.
Sözler lem-alar, nurdan damlalar,
Haykırır hakkı, Bediüzzaman.
Düşmanı küfür, dilinde zikir,
Rabb’i bildirir, Bediüzzaman.
Barla çamdağı, oldu Nur bağı,
Ruhlara derman, Bediüzzaman.
Talabe-i Nur, küfre diyor dur,
Mü-mine sürur, Bediüzzaman.
Kayıt Tarihi : 8.2.2012 23:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!