Bir hayale daldık önce
Mutlu günler düşledik
Sonra yaşamı fark edip
Olmazlara hüzünlendik
Sevgi dolu günler vardı bu hayalde
Ağlayarak başladık hayata,
Tıpkı diğer insanlar gibi
Zorla durmaya çalıştık ayakta
Fakat tutunabilenler, yıktı bizi
Bize dedikleri hayat: Acı-tatlı bişi
Tüm kötülüklere alışkınım.
Yani duymaya.
Ama etrafımda türedikçe rahatsız oluyorum.
Daha sonra bu umursamazlığa bırakıyor kendini,
Hissizleşiyorum, unutmak istiyorum
Zaten bir süre sonra görmüyor,duymuyorum.
Mesele şu;
Biz kimseden selam almadık
Kimse sormadı hatırımızı mesela
Her kitapta yaşadık
Her melankolide vardık
Etrafımıza bakınca herkes bizim gibiydi
Maslow'dan uzak
Hiçbir kurama tabii değildik
Dostluk denince sineye çekildik
Kimseden değildik
Yalnızlığı sek içtik.
Hayalini kurduğunuz o mutluluk yok.
Varsa bile buraya hiç uğramadı.
Yörüngemizden bile geçmedi.
Ama bizler;
Şimdiki zamanın çocukları,
Hep var ettik onu içimizde
Bir benle ben kaldı bu gece
Onca kalabalığa inat
Kedi zevk ve sefaları için
Mutluluğu öldürenlere inat
Bir benle ben kaldı bu gece
İnsanın kibrinden uzak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!