Bedirhan Aktürk Şiirleri - Şair Bedirhan ...

Uykusuz kaldım yine bu gece Nöbete girdim kapının önünde Gece rüzgarının uğultusu kulaklarımda Ürperdi tenim sensizlik dolaştı kanımda Yazdım yeşil gözlerine sevdamın esrarını Çizdim duvarlara yokluğunun her anını Sıkıntı aldı başını yürüdü gönlümde Dertler sardı peşi sıra içimde Yandım ben hasret ateşinde Gözlerim seni aradı karanlığın içinde Bir umut ile hülyalara daldım boş sokaklarda Hayalin belirdi camın önünde Sana değil ama o hayale son bir yakarış gözlerimde Sen tutkum sun ezelden beri olan Sen kaderimsin alnıma yazılan Sen sevdamsın içimde yaşayan Sen ilk aşkımsın asla unutulmayan

Her gelen bir şeyler götürdü benden Almasını bilemedim ben Eksildim hep Hüznüm bu yüzden yalnızlığımda Ben hancı gelenler yolcuydu Her gelen bir tuğla aldı giderken Hüznüm bu yüzden yalnızlığımda Senin tanıdığın geriye kalan harabeydi O eski han değil Hüznüm bu yüzden yalnızlığımda En son tuğlayı sen aldın giderken Yıkılacağına aldırmadan Hüznüm bu yüzden yalnızlığımda

Anladık tamam tatildesin
Sen bilmez misin sevdanın tatili olmaz
Yürek buna dayanmaz
Göz görmezse gönül katlanır derler
Resmin karşımda hayalin yanı başımda oldukça
Bu top yekün yalan

Seni nasıl özledim bir bilsen Hani burnumda tütüyorsun derler ya Bu bana az Bir yangın ki içimde ki sorma Halen bu şehir mi yaşarsın Tesadüfen karşılaşsak Hep filmlerde mi olur böyle şeyler Bu kadar kalabalığın için de Koskoca şehirde Nedir bunun ihtimali Seni arar gözlerim Her nereye gittiysem Hepsi şahidimdir Yürüdüğüm caddeler Gittiğim cafeler Şu oturduğum bank Sen misin diye yüzüne baktığım İnsanların gözleri bile Anladım ki ben her yerdeyim aslında Senin yüreğin hariç Dilerdim ki yüreğin haricinde Hiçbir yerde olmayayım Bir umut versen Küçücük Değil bu şehir Kumsalda kum tanesi olsan Yine de bulurdum seni Nedenini bilmiyorum ama Kaderin verdiği ceza olmalı bu Sana sürgün bir hayat yaşamak

Yeter artık ok bakışlarınla
Bakma gözlerimin içine
Teslim oluyorum aşka
Sevda mahkemesinin
Sonucunu da beklemeye
Gerek yok

Şavkı vurunca yüzüme ayın
Sıla çeken yüreğime sükunet çöker
Salarım yelkenlimi engin denize
Bir bakışın yeter
Fırtınalar kopmasına yüreğimde
Sığınırım ben dingin gözlerine

Nereye gitsem
Senin için atan bu kalbide götürüyorum
Bir yerlere kaçsam saklansam
İlk gözlerin bulur beni
Ne zaman aynaya baksam
Gözlerim de kalan bakışların var biliyorum

Yüreğinin kış mevsimine
Denk gelmiş sevdam
Üşümem bu yüzden

Gülüşüne saklandım usulca
Üzgün olduğun zamanlar
Mutluluğu fısıldamak için dudaklarına

Yazık seni inandırmışlar kelebek ömürlü aşkların varlığına
Biçare gönül anlatsa sonsuz sevdasını hüzünlü bakışlarına
Işığım söyle pervanen nasıl katlansın yokluğunun karanlığına
İnat etme nazenin bırakıver kendini mutluluğun kollarına