Bedirhan Şiiri - Burhan İşiyok

tekerlekli sandalyesiyle teşbih satardı Bedirhan
yağmur yağar tesbihler ıslanırdı
tesbihleri silerdi
araba geçer tozlanır çamur sıçratır
tesbihleri dilerdi
zabıta gelince korkar çekinir utanırdı
tezgahını toplar bir kısmını düşürürdü
ekmek parasını kayıp verirdi
kaptırmamak için tesbihleri göğsüne cebine saklar
zabıtalara yalvarırdı
hırsızlar dalar en güzellerini çalar
didişince de çoğunu koparırdı
Bedirhan tesbih tesbih ağlardı

kar ve yağmur yağar üşürdü
ellerini nefesiyle tesbih tesbih ısıtırdı

bir kızı vardı
adı Narin
Bedirhan gecikince Narin ona bir kedi gibi sarılır
boynundan yüzünden gözünden tesbih tesbih öperdi
Narin öpünce onu
o günkü hüzünleri acıları geçerdi
kimi zaman Bedirhan gecikirdi
Narin ona pencereden tesbih tesbih yaş dökerdi
ama sokağın girişinde gözükünce de
Narin avazdan beterdi sevinci bahar ederdi
hele bir baba deyişi vardı
her babaya ilaç ederdi

bir gün nerden duyduysa duymuş
Bedirhana'a araba çarpmış diye
Narin'in evden inişi koşusu tsunami kadardı vardığında tezgahı parçalanmış tespitleri dağılmıştı
kalabalık toplanmış
Bedirhan'ı zabıta arabasına bindiriyorlardı
o ana kadar ağlayıp hüzünlenen Bedirhan
Narin'i görünce ona dağ rüzgarı gibi sarıldı gözyaşlarını toplayıp sakladı
öyle bir sarıldılar ki birbirlerine
kalabalık da zabıtalar da tesbih tesbih ağladı

Narin hiç bu kadar korkmamıştı
yıllar önce annesini kaybetmiş
Bedirhan'ı dağı bilmiş ovası bilmiş
baharı yazı neşesi sevinci bilmiş
zabıtalardan biri "hadi kalk kızım biz de emir kuluyuz "deyince
Narin o küçücük haliyle kendini zabıta arabasının
her iki ön tekerliğinin önüne yatırdı
"madem ki emir kulusun bas çiğne " dedi
halk zabıtaların üzerine yürüdü
bunu gören zabıta müdürü
tezgahını tesbihlerini geri vermek zorunda kaldı
o an tüm kalabalık tesbih tesbih alkış çaldı
her ikisini de kucakladı

Şiir Ülkesine Yolculuk 2023
bir kedi gibi