Sabahın nuru
Pencereme değince sesi
Döndüm yüzümü sana
İki kolumu açtım yana
Ey rabbim senden gelene şükürler ola
Hayırları diledim senin için
Ağlama bebeğim
Dayanmaz buna yüreğim
Dur bak neler edeceğim
Bu kalbi sana vereceğim
Ağlama bebeğim göz yaşlarına yazık
Pencerene her sabah konan,
Öterek seni uykundan uyandıran,
En sevdiğin aşk şarkılarını söyleyen,
Ben olacağım sevgilim.
Araladığın pencereden içeri eserek giren,
Aşk bahçesinin tomurcuk gülleri
Açmışsa bana gönül pencereleri
Görmek ve anmak kalmışsa yalnız bana
Alemin aslında gün yüzündeki gizlerini
Giz, giz saklı olmayan giz
Durma kalk oturduğun yerden
Bak güneş doğuyor pencerenden
Bütün karanlıkları aydınlık etmek için derinden
Hafif bir rüzgar getiriyor yanında serinden
Ölüm gelir ömür biter
Açan güller solar düşer
Hayat böyle sürüp geçer
Güneş her gün niçin doğar
Her şey yeni bastan baslar
Ufukta bir kızıllık var
Güneş mi doğuyor ne?
Yalan dünya da dertlerle dolu
Bir gün daha mı başlıyor ne?
Derin derin içime çektiğim nefes
İçimi acıtıyor içime çektiğim ne?
Kara gecelerin verdiği ızdırap
Asırlar sürdü sanki günler
Kaderin bana ettiği haller
Seni ilk ve son gördüğümde
Ey İstanbul
Sana sesleniyorum
Evet sana
Kaldırımlarında dolaşan yosma ahlaksızlığıyla
Sana sesleniyorum
Evet sana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!