Önemsiz ne yaşadın ne geçirdin.
Aslolan işe sen ne mana verdin?
Belki nimettir şikayetin derdin
Sen yine şükürden nasipdar ol dost
Biz bilmeyiz zahir dağın ardını
Odam çocuk hemşiresinin yanı
Her gün ağlayan çocuk duyarım.
Canı yansın istemez, bağırır.
Oysa canı için o küçük acı lazımdır.
Ama gel de anlat; bugünün iğnesi
Yarının neşterinden yeğdir diye.
Kes ne bıjart renge hğwe
Kes ne kême ne zêde
Gellek nabe mina hev
Rınd u hğırav jı têde
İnsan doste insene
Hayalinle mest olmak bana adettir.
Sen varsan çöl bile rânâ mabeddir.
Seni bilmek bu garibana saadettir.
Bakışın, gülüşün nur, aşkın ebeddir.
Hiddet vakti suretin nabzım düşürür.
Boşuna uğraşma,
Ne desen boş!
Türkçe anlatamazsın
Kalbi Fransız olana.
Sen önüne bak.
Yazmak isteyen yazar.
Nâlan olma ey gönül gözü kör için!
Seni korda bırakıp da giden yar için!
Hayırsızın ardında bu sancı niçin?
Sarraf olmayandan kıymet bekleme.
Kalbin sundun çiğnedi her defasında
Rüzgarsız nemli bir akşam vakti
Uzanıp çimlerde düşündüm seni
Bir yanımda çınar bi yanda güller
Görünce aklıma düşürdüm seni
Bir zaman ne de yakınımdaydın.
Ben bileli beni bir yar bulmadım
Bir'i yar belledim Bir'e varmadım
Bilmezdim hem de ele sormadım
Bire giden yolda kayboldum dost
Yolda olan eğlenmez dal u ber ile
Benim yarim melek gibi
Kalpten çıkan dilek gibi
Yarim sarıl da tut elimi
Bu dünyada gülek de bi
Benim yarim uzunca
Çiya ya mın bu, deşt ya mın
Dıfiryam le le ezman jı mın
Baske mı şıkandın ketım ärde
Omre mın kədiya, ro çu dıjmın
Xem mexe delal ser wi hale mın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!