Bedir Şiiri - Reşat Coşkun

On beşime basınca
Parmak uçlarımda
Yükselmeme gerek kalmadı.
Babam defterini güzel yaz dedi.
Böyle olması gerektiğini
Ona melekler söylemiş.
Babama tüm kalbimle inandım.
Yıllar geçti.
Yaşadıklarımla yazdığım
Defterim kitap oldu.
Bu kez babam kitabın oku dedi.
Ben de okudum.
Doğrusu yazdıklarımı berbat buldum.
Bu kez silgi istedim.
Babam güldü;
Tövbe tövbe dedi.