Bedihi Kazım Nasuhbeyoğlu Şiirleri - Şai ...

-Kurtuluşumuz için-

Kelkit ovasında kar savruk savruk,
Acı söz mü duydun kaşların devrik?
Bir dua gibisin göklere çevrik,
Hakkın sana dönük haşmetli yüzü,

Ümit var mı bilmem ki;
Baharımda kışımda.
Ölüm vahşi bir kartal,
Dolanmakta başımda.

Akmıyor durulmuyor,

Beni benden sorma, bendeki beni,
Beni bilmeyene açabilmek zor.
O ki görmüyorsun gözü vereni,
Seninle gerçeğe geçebilmek zor.

Bir dünya yüklüyüm dümeni kuyruk,

Çekti eteğini serin gölgeler,
Gülüp eğlendiğin nazlı sulara.
Seninle başladı, bitti seneler.

Zamanın patlamış avuçlarından,
Ağulu dikenler aktı yollara;

Bir bant dinliyorum yüreğim yanık,
Bir bant dinliyorum dünyam bulanık.
Radyom neden böyle davul zurnalık?

“Erzurum dağları kar ile duman
Yüreğimi aldı dert ile verem.'

Unutmak isterim düşündüğümü,
Unutmaz bu acı,sargındır bana.
Çözdükçe karışır derdin düğümü,
Keder içten içe girgindir bana.

Unutmak isterim atılan taşı,

Ziyaret çalısı olmuşuz,doğru!
Gelen çaput bağlar dallarımıza.
Başımız toprakta, boynumuz eğri,
Kul olduk be felek, kullarımıza.

Hürdük; kol atardık güne ışığa,

-Arkadaşım Ahmet Nafi ye ithaf-


Kekik kokan kırların hasreti var yürekte,
Ah ne günlerim vardı, acı günler ardında…
Zaman şimdi geçiyor, halime gülerekte,

İlk yuvaya beyazlara bürünerek gelenim,
Son yuvaya beyazlara sarılarak dönenim,
Beyaz tutkunu beyazım, dualarımda yaşattığım.

Akşam oldu hüzün çöktü ovaya,
Akşam oldu kuşlar döndü yuvaya,

Kel kele kel dedi, kel güldü kele,
Kel keli gösterdi, kendi kelinde.
Kelin dudağında kel kele köle,
Kelin keli kaldı, kelin dilinde.

Kel kele kel demez, kelin yanında,