Bedia Şiiri - Mehmet Sani Özel

• 

  Mehmet Sani Özel

  Ölmek yok olmaksa, yok olmayan hafızalarda olan, anıldıkça yüz güldüren, göğsüne ferahlık veren duygu ve hislere bir silüet kazandıracak olursak, bunlar kim? Ölmüşler mi diriler mi?
  
  Öldü dediklerimizden eserler, esintiler, bir fikri bir hoş hareketi tetikleyebiliyorsa bu dinamikleri yok, hiç sayabilir miyiz?
  
  Diri olmak için tensel temas şartını mı aramalıyız, yoksa (fiziki varlığı mazide kalan bir müsebbibin) ortaya koyduğu değerlerden fikir ve düşünce derinliklerine vararak vakıanın gerçeği ile yüz göz olmanın hazzını mı yaşamalıyız?
  
  Bu manada benim için ölü ile dirinin pek bir farkı yok! Üzüntüm sadece yaşasaydı daha çok hakikatin açıklanması ve aydınlatılmasına vesile olabilirdi, daha çok sevgi ve muhabbet temelli eserler vücuda getirebilirdi babından olur.
  
  Sevmek, ilgili ve alakadar olmak sırf nefsi duyguların tatmini yönünde düşünülmemeli. Başı ve sonu Yaratıcının kudret elinde olan hayatın, biz ve bizden sonrakiler için daha çok yaşanılır ve yaşanılası bir kıvamda sürüp gitmesine istekli, sevdalı olmak ve bu uğurda çaba gösterenlere muhabbet beslemek, dahası yollarına türep olmak demektir.
  
  Velevki kişinin elindeki imkan ve yeteneğindeki bilgi ile yaşama nasıl baktığı önemli. Nasıl anladığı ve anlayacağıda bu kompozisyonun özetinden ortaya çıkar.
  
  Sizleri tenzih ederim; Herkesin hırsızlık, haksızlık yaptığını görerek bu eylemi meşru saymak, kabullenmek ne kadar doğru olabilirki? Zaman her hangi merhalede olursa olsun doğru kabul edilmeyecek fiilller ve anlayışlar vede icraatler vardır ki, bunları ölü ve diri tutanlar, bu günki ölülerle dünki dirilerin fikri savunucuları ve sevdalılarıdır.
  
  Başarılması gereken, hayatı halihazır durumuyla paylaşmasını bilmek ve onu iyileştimek için azim ve gayret içerisinde olmak huzur ve adaleti sağlamaktır.
  Ve bu amaca yorulmak, terlemektir.
  
  Sevgi ve saygılarımla.
  
  Mehmet Sani Özel

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)