Bedia Şiiri - Dağlar Özügüç

Sana dert anlatamıyorum bedia
Ben seni nasıl unutabilirim
Dudaklarının tomurcuk tadı halâ aklımda
Bakışların bir hercai menekşe kıvamında
Sen gittin penceredeki çiçeklere bir şeyler oldu
Saksıdaki çiçekler yaşıyor vazodakiler öldü
Kalk bir baksana senin için özel aşılanmış
Buraların en güzel sardunlayalarını getirdim
Dünyanı en güzel pencere çiçekleri bunlar
Şimdi senden uzaktayım heyecansızım aşksızım
Çok iyi tanıdığımı sandığım yabancıları
Defterden silip unutmakla geçiyor hayatım
Bir hayali üzerime devirdiler bir şey anlamadım
İnsanın yüreği bazen bir mum gibi yanar
Dumanı çok uzaklara savrulur
Aşkımız benzedi bizim hayatımıza
Senide yaşayamadım hayallerimi de