Bedevi Şiiri - Taha Faruk Dal

şımarık yıldızların yitik köşelerinde
sevincimin kirpikleri olsa ıslanırdı
fıskiye havuzunun lotus çiçeğinde
bu gölgede yıllar boyu ıslanırdım

kum fırtınasında ıslık kıvılcımları
ağıtına eşlik eden sancı karıncaları
bağdaş kurmuş develer dahi mırıldandı
bedeviyi resmetti, ben kahve yaptım

üstü başı dağınık ve yamalı
dikenli ellerinde kamıştan kavalı
vahaya yakın bir barakası var
bir de kadife sesi var

şefkatten yoksun olmak ne acı
yünleri sopalarla döven kadınlar
kendinden kaçan kadınlar
bir bedevi ağıtıdır kadınlar
sahralarda
güvercin olsaydım
sapanların ıskaladığı