Gökyüzü tüm öfkesini yağmur olarak gönderiyordu yeryüzüne.
Sen o cehennem yağmurunun arasındaki tek kar tanesiydin.
Gördüm seni kartal gözlerimle.
Diz çöktüm yağmurların hedefi olmak için.
Kollarımı açtım iki yana sonra göğsümü gerdim yağmura doğru.
Islanıyordum.
Sen düştün göğüs kafesimi delerek yüreğimin başkentine.
Yıllardır oturuyorsun yüreğimin en görkemli tahtında yağmurlara inat erimeyen bir kar tanesi olarak.
Hiç bir deprem, hiç bir felaket sarsamadı yerini...
Sarsamaz.
Kayıt Tarihi : 7.11.2019 22:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!