BEDENLERDE Kalmayın Şiiri - Ramazan Kılıç

Gelir zam faiz kriz enflasyon dalgaları,
Ömrü okuyamadan geçerim sayfaları,
Sözlerim ırgalar mı beyleri ağaları,

Yoksulun kuruşuna gözünüzü dikmeyin,
Kimseyi sevdiğine karşı mahcup etmeyin

Çalışan var boyuna bir karın tokluğuna,
Alıştırır kendini bu hayat yokluğuna,
Canı bağlı her zaman bir pamuk ipliğine,

Ele vurup elinden ekmeğini almayın,
Alın terleri ile siz sefaya dalmayın.

Büyür çoluk çocuğu düşünür evi barkı,
Hayat devam ediyor tıkamayın bu çarkı,
Fakir çoktan unutmuş gülmek sılayı terki,

Bundan sonra gençleri gurbetlere atmayın,
Çareler vardır elbet dertlere dert katmayın.

Fakirim yok sanırsın inan yok sende bende,
Senin bir aylığını harcayan var bir günde,
Komşusu aç yatarken uyuyan var mı? dinde,

İnsanlık köprüsüne dinamitler atmayın,
Bu günde çok güzeldi deyip düşüp yatmayın.

Bencil olmuş insanlar su vermez yağmur yağsa,
Benim aklım ermedi,bu ne biçim bir çağ sa,
Oturup seyrederler insan insanı boğsa,

Bir avuç toprak yeter siz dünyaya sığ mayın,
Gülün hep halinize ağlayanı duymayın.

Dünyanın malı için insanlıktan çıkanlar,
Kendine köşkler yapmış insanlığı yıkanlar,
Elbet hesap verecek kula kurşun sıkanlar,

Bu ömrün sefaları geçer bir gün, kanmayın,
Önce insandır insan bedenlerde kalmayın.

Çağlar geçmiş gelecek çağa insan gerekli,
Bu çağı döndürecek var mı asil yürekli?
Herkesi gömecektir gelip kazma kürekli,

Yerle gökler birleşip kıyametler kopacak,
Fırsat mı bulacaksın sanki gönül yapacak.

Hani düşlüyorum da el ele verse kullar,
Tüm engeller aşılır dümdüz olacak yollar,
Vicdan merhamet sevgi şefkatle saran kollar,

Ruha da huzur gerek bedenlerde kalmayın,
Dünyanın tapusu yok her şey benim sanmayın.

Ramazan bu bilmem ki ince düşünür böyle,
Ey sen Adem in oğlu, yalnız mı kaldın? Söyle.
Ama yalnız değilsin sen de ömrünü eyle.

Bize ait ne varsa yalan olmaz sanmayın,
Gönül gözü kör ise bakan göze kanmayın...

İstanbul 09 10 2011