Bedenine mi tutsak…
Kışa kar beyaz çalındı bir kere,
Gözlerine baktığımda mavinin ihtişamını gördüm,
Hayat nefes alırdı teninde,
Dokuduğumda bende yaşardım seni…
Ruhuna eşleşti ruhumun derinlikleri,
Bir tünel olduk karanlıklarımıza,
Ellerimizde buluştuk sevginin güvercinleri gibi
Konduk yüreklerimize…
Tünedik adeta tek beden olduk,
Sevginin dalında saatler durdu zamanda,
Nefesimde hayat parladı,
Rengarenk havai fişek gibi ruhumu sardı gökkuşağı…
Koştum yalnızlığımı terkettim,
Ayak izlerini yakalarcasına çektim ayaklarıma,
Kokunu giydim tenime bir rüzgarda estim sana doğru,
Özgürce boşluğumdan süzülerek,
Her köşede sen varsın gibi yüreğim çarptı,
Heyecanın ritimlerinde dolaştım…
Acaba dedim, acaba…
Sevginin adımları banamı,
Yoksa karanlıklarda saklaanan bedenine mi tutsak?
Oktay ÇEKAL
09.01.2013-19.55
Kayıt Tarihi : 9.3.2013 19:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!