Bedenin Ruha Olan Aşkı ve Ruhun Bedene O ...

Hayata adım atar ceninden gelişmiş bebek anne rahminden soluksuzca çıkar,
Ruh ile buluşmayı bekler 5-10 saniye nefes alamaz,
Buluşma gerçekleşir ve ruh bedenle sevişir derinlere işler
Beden hayatı yakalar.
Zaman umarsızca geçer beden büyür gelişir fakat ruh ona hakimdir,
Her gece uyuduğunda beden işlevini yitirir ruh ondan ayrılır belli etmeden,
Bedene bağlı kalmaz..
Özgürlüğünü kaybetmez...
Gün,yüzünü gösterir kahpeliklerle geçen geceye,
Karanlıklar yerini temiz aydınlıklara bırakır,
Ruh kalıbına yani bedene dönme kararı alır.
Beden içiten içe yönetilen robot gibi kalkar yatağından,
Elini,yüzünü yıkar yada yıkamaz elbet bir sigara yakar yakınından,
Sonra çıkar işe gider,dolaşır kendiyle yozlaşır yorulur eve döner.
Beden ruha aşık olur farkında olmadan hiç bilmez ruhuna olan aşkını,
Ruh,bedeni kullanır güncel aşıkları kullananlar gibi...
Umarsızca geçen zaman,yıllar sonra bedeni yıpratır,işlevini yitirmeye başlar beden,
Ruh durumun farkındadır artık istediğini alamaz ömürlük sevgilisinden..
Gitme zamanı çoktan gelmiştir ve hatta geçmektedir,
Ayrılık vaktidir artık aşkıyla bir bütün halinde yaşarken beden,
Vazgeçemediği onu terkeder..
Buna dayanamayan beden sevdiğiyle ayrılmasından dolayı ani bir karar ile,
Atalarını ziyaret etmeye gider
Göç eder fani dünyadan ve ruh ona son kez bakar gasilhanede arkasını döner gider,
Timsah gözyaşlarını dökerek...
Bu ayrılık ilk değildi,ruh ondan hergün ayrılmaktaydı..
Sonu belliydi ilk buluşmadan beri,
Çıkarlarını düşündü aşık etti kendine robotunu,
Bu son ayrılıktı yani ölüm...
Ruh çıkarları uğruna kullanmıştır bedeni ve terk edip gitmiştir,
Beden ise kabirlik bir aşkın uğruna kendini heba etmiştir....