Bedenin İhanet Akşamı Şiiri - Ahmet Durgut

Bedenin yalnızlıklarda boğulduğu
Arzuların cirit attığı bir galeyan akşamında
Gönül teslim oldu çaresizliklere...!
Beklentilerin yüzü, Bir düş kuyusunda kırılan ayna.
Bedende hakimiyet Nefs'e yenik, İrade paramparça.
Arayışlar...Karanlıklarda bir yalnız süvari
Sadakât'in silahları alınmış elinden,
Özgürlük...şeytanın armasında bir günah sembolü.

O gece Gönül'ün değeri, Paraşütsüz inmiş milyarlardan...sıfıra.;
Nefs, şeytanla ortak olmuşlar, Çağırırlar usanmadan gönülü
Boyanmış sahte albenili düşlere.;
"-Korkuyor musun? Gelsene!"
Attığı zaman oltasını gönül denizine cazibet
Orada Zevk, hayâl-î alkışlarla raksediyor......!

Şeytanın yüzünde kandıncı bir melek maskesi
Yasaklar, süpürülmüş korkusuzluk deniziyle
Arzular teslim, şehvetin günah gemisinde
Haykırdı beden; "-Gelirim! Korku bende yaşamaz!"
Yıllanmış üzüm suyu, Teslim aldı damarlarda kanı...
Beyin, yasaklarda koşmayı sandı...zafer.!

Sadakât, boynunu büktü idam sephasında
Saldırdı geriye kalanlar, haram iffetine.
Heves, zevkle, arzuyla kenetlendi
Şeytanla nefs, hararetle öpüştü.
Dans etti saatlerce beden Zevkin çılgınlık denizinde....
Gözlerin baygınlaştığı, Damarların durgunlaştığı,
Bedenin rahatlaştığı o sahte yüze
Şeytan haykırdı; "-İhanet.! Günah ve Zafer."

Birdenbire karardı beyinde düşünceler, Beden sustu.
Yutkunmak istedi aptallık, Yutamadı ağzındaki tükürüğü dil.
Kaçtı gitti ikiyüzlüler firar...Kandıranların tümü kayboldular.
Geriye kalanlar...Suskunluk, karanlık, yalnızlık, Korku.
Beden eski huzurlu, güçlü yerini aradı
Gelenler...sadece İhanet perişanlığı.
Boyun öne düştü, suçlu...! Gözlerde binbir büyük pişmanlık.
Durulan kâlbin içinden, bir sağ duyu haykırdı;
"-Kendine gel! Yaradan'a sığın!
Henüz o bedenden çıkıp gitmeden, çıkıp gitmeden.!"