Başka toprakların adamları ve kadınları bugün artık başka başka hayatlarda
Kim asıl kim olduğunu hatırlamasa, farketmese ya da bile isteye kasten unutsa da
Öldüğü sanılan şeyler hala yaşıyor, asırların ve uzak mesafelerin de inadına…
Bedenleri sadece aracı, asıl mevzu ruh; kopup gidilen en hızlı ortamlarda
Vücutlar oldukça kıvrak kafalar tam da olması gereken anın kıvamında
Ruhun ateşi, bedeni yakıp çeşit duyguların kokusu etrafı tam sardığında
En karanlık köşede bile tavır; istemese de ritme kapılıp geceye yakıştığında
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta