Bedenimizdeki Gökyüzü Şiiri - Demet Tar ...

Bedenimizdeki Gökyüzü

Ölüm kadar yakınken ayrılık bize
Ben ne yapacağımı bilmeden çaresizce bekliyorum.
Doluyor gözlerim, dalıyor uzaklara
Her an konuşan bu diller susmuş
Yüreğimde çığlıklar kopuyor
Hatıralar eşlik ederken yalnızlığıma
Erimeye hazır bir buz gibi
Güneşi bekliyorum.
Susuyorum susuyorum susuyorum
Hasret gözyaşlarından bir damla daha istemiyorum
Ben sadece senin sevgine susuyorum.
Her şeyi bir kenara bırakıp sana koşmak istiyorum
Kendini bilmez gururun bağ oluyor ayaklarıma,
Takılıp düşürüyor beni
Her adımım daha da güçleşip
Yıpratıyor bedenimi.
Biz çılgınca yağan yağmurların altında
Deliler gibi gezerken
Bedenimizdeki gökyüzünden bir gün kaç damla akacak saymadık
Ama bu son damlaydı o da aktı gitti.
Avuçlarımızın arasından kayarken hayat
Biz kıymet nedir bilmedik.
Önce birbirimizi sonra sevgimizi yedik
Hiç düşündün mü biz eskiden neydik şimdi ne hale geldik…

Demet Tarakçı
Kayıt Tarihi : 18.5.2010 17:07:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (1)

Demet Tarakçı