Bir kuş sesinden bile yoksunum sabahlarımda
Sana yazdığım son sesleniş satırlarım
Sakallarım vücudumu sarmış acımasızca
Tanımadınmı yaramı bedenimdeki yalnızlığının izi
İki satır yazmak bile yoruyor yüreğimi artık
Ellerim titrek,daktilom yorgun
Odamın her yanında yokluğunun matemi ağlamaklı
Tanımadınmı yaramı bedenimdeki yalnızlığının izi
Sokaklar sessizliğe bürünmüş soğuk
Yollar bembeyaz hayallerimiz gibi
Uyumak istemeyen iki göz nöbet tutarcasına seni bekleyen
Tanımadınmı yaramı bedenimdeki yalnızlığının izi
Kayıt Tarihi : 28.1.2010 00:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!