Bedenim Yorgun Şiiri - Kemal Hacıismaiıoğlu

Bilirim ne zaman; ne soluk yeter,
Gönül mahzun gözlerse yorgun,
Hayat dediğin başlarken biter;
Ruhum sen gibi bedenim yorgun..

Kemal derki yanlışlara ağlarım,
Pınar gibi durulur da çağlarım,
Kanasa da yaralarım dağlarım,
Ruhum sen gibi bedenim yorgun..

Sen bana uzak ban sana yakın,
Gözümde yaşları silmeyin sakın,
Ne hale düştüm hele bir bakın,
Ruhum sen gibi bedenim yorgun...