Bedenim Yorgun Şiiri - Ercan Akbaş

Hangi yol dayanır ki bu gitmelere
Dağ mı dayanır bu gitmelere
Ne zordur sensiz düşmek
Aklım virane dir

Yüreğim ateş kor yanar kaç dem dir
Her gece sohbetim dir masada
Ne zordur sensiz konuşmak
Yinede sarhoşum yokluğunda

Son oldu işte yenildim her şeye
Sensiz ölüm bile gelmez oldu işte
Bedenim yorgun işte
Aklim divanedir

Kederim sığmaz bu bedene
Benden sevda olmaz mı dedin
Düşlerin sokağında kayboldum
Dayanacak son nefesimde sendeydi

Sensiz gidiyor hayatım öyle
Gelde sor bir kere hayat nasıl diye
Gecelerim yangın yeri dir
Aklım bulut gibi dört yana döner

Senden sonra alışamadım bu yalnızlığa
Senden sonra uyuyamadim ışıksız hiç
Mültecidir senden sonra sevdam
Aklım deprem yeridir simdi

Boşuna dır direnmem bu kadar
Giden coktan gitmiş tir oysa
Ne haldir bilmem ki ben
Bu hikayede biter böylece