Bedenim yağmurlara emanet Şiiri - Arin Roni

saçlarıma düşüyorsun usulca yağmurlarla
kırılıyorum ansızın seni incitirim diye
kendime öğretemiyorum işte,gitmişsin diye buralardan
dinlemiyor yüreğim suskunluğum cehennem oluyor yakıyor günahkar bedenimi,sorma sancılarımı,bilemezsin!

cam parçaları duruyor yerde bir zamanlar seni bana gösteren
küsmüşüm çok zamandır aynalar hain çıkmışsa bana
oysa seni yazmıştım büyük harflerle sevgilim,cananım diye
seninim diyen sözlerin duruyor kulaklarımda tek tesellim olan,şimdi
nerelerdesin

her şey üstüme üstüme geliyor sen göçtüğünden beridir
göçmen kuşların bile bir dönme zamanı var,sen nerelerdesin
nerelerde aramalıyım söyle,hangi mevsimde gizlisin yada hangi rüzgarın sırtında,belkide bir şarkıdasın ürkek hallerinle
biliyorum sevgilim dudaklarımda nefeslerimde saklanıyorsun,bilmiyorum ne zaman son bulacak bu yürek atmalarım,dön gittiğin yerlerden!

tek değilsin inkar etme beni soranlara
saçlarında parmaklarımın izi,dudaklarında,nefeslerinde ben varım
tenine sor sıcaklığımı ve gülücüklerine
ortak paydayız seninle hayatın güne tutunan avuçlarında,yüreğim güneşle sana dönüyor sen olmasanda,şimdi yüzünü güneşe dön, rüzgarla öpeceğim seni, hasretle!