Bedenim Feda Etse Şiiri - Mehtap Akdnz

Boğazımda düğümlenen kelimeler vuslat olur geceye
Beni sana götüren adımlarım çöker sessizce
Rüzgar kokunu getirir bana kıvrılarak
Rüzgarın getirdiği kokunla uyuşur bedenim fısıldayarak
Ayaz vurmuş yüreğine çiçekler getirsem
Bahar gelir mi o kalbine?
Dökülür hücrelerim toplayamam darmadağın
Sızılar yüreğim esen bir meltem gibi
Görmek ister toprağın güneşi görmesi gibi
Yerle göğün arasında buluşsam mı artık?
Bedenim feda etse mi artık kendini ruhuma
Serbest mi bıraksam küme yıldızlar gibi zirveye çıksa
Sonu olmayan birşeyi hayal edebilir mi insan?
Hayalden de öte görebilir mi o sonu bir insanın gözbebeklerinde...
Düşen her bir yağmur damlası ıslatsa mı kirpiklerimi?
Yanağımdan süzülse mi gözyaşlarım yağmur taneleri gibi
Yerle göğün arasında buluşsam mı artık?
Bedenim terketse beni...
Tüm ruhumla çıksam koyu karanlığın sonsuzluğuna
Senden çok uzaklara