Bedenim Eski Bir Saat Kutusu

Yıllar geçen gece beni aradılar
Özlemişler hüznümü
Gel dedi on yıl geriye
Gidemedim
Gitmek istemedim
Hatırlamak işime gelmedi belki de dünü

Her insanın bir sırdaşı vardır ya
Kimsenin bilmediklerini bilir
Kimseye sorulmayan sorular sorulur
Beyin yorulur
Beden yorulur
Yürek kavrulur
Bir sırdaş arar insan
İçini dökebileceği
Kızdım mı dövebileceği
Son dilim ekmeğini bölebileceği
Sevebileceği
Anlatabileceği tüm dertlerini
Utanmadan sıkılmadan
Akıl alabileceği
Hiç çekinmeden sorabileceği
Benimse sadece yıllarım oldu
Her sırrıma sahip
Her derdime derman oldu
Ben ağladım o soldu
Ben yürüyendim o yoldu
Ben vuruldum o öldü
Seneler
El alem ne der demedi
Bana ne geber demedi
O olmazsa başkası sever demedi
Acı kendine bu kadar yeter demedi
Ne halin varsa gör,
Olasın daha beter demedi
Ben açken o yemedi
Ben üşürken
Örtmedi üstüne bulutları
Zaman en iyi ilaç oldu yarama

Durdurma akrebini yelkovanını
Bırak her saat başı
Şişirsin başını
Susturma
Gün gelip ihtiyar olunca
O siler göz yaşını
O unutturur yalnızlığını

Hayat
Toplasan üç beş saat
Saat
Kim bilir kaç bin hayat…