Bedenim Bana Yabancı Şiiri - Fatih Güler

Bazı günler dilim
Kendiliğinden dışarı çıkar
Elimle sokunca girmez
Ne zaman girer bilinmez
Girene kadar bekle
Fotoğrafçı neler çeker
Neler bu dilden
Asıl ben neler çekerim
Dilsiz sakin dilimden
İyi ki fazla dışarı çıkamam
Niye dil çıkarıyorsun diye
Her gün dayak yerdim
Oyuncu da olamazdım
Olsam bile yönetmeni deli ederdim
Bazı günlerse uslu
Uslu yerinde durur dilim
Çıkarmak istesem de çıkmaz

Beynim o kadar dolu ki
Hemen uyuyarak kıyamette uyanmak istiyorum
Neler mi var beynimde
Neler yok ki
Dünüm, bugünüm, yarınım, yaşadıklarım, yaşayacaklarım
Ailem, insanlar, vatanım

On yaşlarımda anneme sahilde otururken
Gözlerimi görme Engelli bireye
Bağışlamak istediğimi söyledim
Çünkü sevdiğini görür
Anam babam yanımda nasıl olsa
Ter kokuları yeter bu evlada
Arada bir kardeşimde gelip
Dünyama renk katar
Dünyamdan belamı isterim başka
Bazen gördüklerim midemi bulandırıyor zaten
Birazda her şeyi onlar görsün
Bana gülmeyerek gülmeyecek gönül
Belki onlara gülerse
Bende mutluluk gözyaşlarımı dökerim
Fena mı olurdu

Zaten parmaklarım destan yazdırır ellerime
Uzun kollarımla işimi halletme ustalığıyla
Sırtımda yere gelmez

Bana mutsuzsun deniliyor
Yürümek mutluluğun ilacıdır
Bu ilacın farkında olunamaz
Şanslı insan olunduğundan
Belki bilerek arsız olunuyor

Kulağımın duymadığı da kalmadı
Uzak yakın fark etmediydi
Kimler neler dediyse herkese ne

Saç sakal bıyık erken beyazlandıysa
Beden yorularak tez çürüyorsa
Dişler dökülerek bağırsakla mide paramparçaysa
Kaşlar kötülüğe çatılırsa
Gözyaşı kesilerek nem akarsa

Kalp kökünden kırılırsa
Lokmayı yutmak eziyet gibiyse
Yaşam burnumdan gelirse
Hayat benim için herkesten zordur
Bedenim bana, bense bedenime yabancı.
,