Bedenen diri ruhen ölmüş
İnsanların yaşadığı yapay bir çağda yolcuyuz
Aşktan yoksun insan ruhunu
Sapkın beşeri fikirler adeta iğfal etmiş
Levhaların ziyasından mahrum
Yarasalar gibi dünya mağarasında yaşıyoruz
İnsanoğlu parmak uçlarındaki sırrın
İdrakini yüz elli yıl önce keşfetmiş
O zaman bizler çağın ne kadar
İçinden veya gerisinden hayata bakıyoruz.
Kendi varlığının sırrından habersiz
İnsanın bizzat kendisi mucizedir
Eşref-i mahlukat olan insan
Nasıl oldu da belhüm adal kuyusuna düşmüştür
İnsanın bu alemde başına gelen
Felaketler putperest esiri aklının eseridir
Her asırda insanoğlu beşeri tagutların
Karanlığına dalarak güneşe küsmüştür
Hal bu ki Rahman her derdin devasını her çağda
İnsanlara nezirler vasıtası ile bildirmiştir
Rahman kuluna asla haksızlık etmez
İnsan kendine sapkın düşünceleriyle zulmeder
İnsanlar dünyada hak ettikleri ücretlerini
Fazlasıyla mahşer günü alacaklar
Bu alemde manayı anlayıp
Hikmete ram olan kişi kalbini sabra teslim eder
Yerin ve göğün yaratılışında
Senin hükmünün azametini görür asil bakışlar
Menfaat karşılığında dünya hayatını
Bir pula satmayanlar senden ödül bekler.
Bedenen diri ruhen ölmüş insanlar
Ganimet gemisini terk etmişler
Plazalarının görkeminde
Kendilerini sonsuz güvencede zannederler
Bilmezler ki herkes sınavda
Sınav sonuçları mezarlıkta yatıyor
Sorsan ne seni duyarlar
Ne de soruların cevaplarını bize söylerler
Onlar şimdi sonsuzluğun sonunda
Akıbetleri neyse onu yaşarlar
İnsana verilen sınırlı aklıyla
İnsan kendi yarattığı putunda gerçeği arar
İnsan milyar kere trilyon gök cisminin
Sahibi kimdir kalbine soramaz
Önüne arkasına baksa
Kainatın yaratılış sırrında asla bir kusur bulamaz
Yine de insan ruhunun boşluğunda
Boğulurken gerçeğin farkına varamaz.
Kasım 2022
Kayıt Tarihi : 23.12.2022 23:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!