Geçip giderken zaman su gibi aktı yüreğimden nice aşklar; ne aşklar, ne sevgililer gördüm ben.
Nasıl bir yürekse bedenimdeki kana kana içtiğim sevdalar doyurmadı beni; yalnızlıktı en büyük korkum, korktuğum başıma geldi.
Gördüğüm aşklar mı giriyor nereye baksam hayalime, yoksa hayalimdeki aşkları mı görüyorum? Yalnızlık dokunuyor yüreğime...
Su gibi akıp geçiyor zaman; ömrümden gün tüketiyorum ölüme doğru...
Ölüm korkutmuyor beni!
En büyük aşk, hiç yaşanmayan mı?
Seni seviyorum, onu seviyorum, bunu seviyorum... Kendimden başka herkesi seviyorum ben;
Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Devamını Oku
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız
Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız
O mahur beste çalar Müjgan'la ben ağlaşırız
Bedende Yüreğimi Yitiriyorum
Geçip giderken zaman su gibi aktı yüreğimden nice aşklar; ne aşklar, ne sevgililer gördüm ben.
Nasıl bir yürekse bedenimdeki kana kana içtiğim sevdalar doyurmadı beni; yalnızlıktı en büyük korkum, korktuğum başıma geldi.
Gördüğüm aşklar mı giriyor nereye baksam hayalime, yoksa hayalimdeki aşkları mı görüyorum? Yalnızlık dokunuyor yüreğime...
Su gibi akıp geçiyor zaman; ömrümden gün tüketiyorum ölüme doğru...
Ölüm korkutmuyor beni!
En büyük aşk, hiç yaşanmayan mı?
Seni seviyorum, onu seviyorum, bunu seviyorum... Kendimden başka herkesi seviyorum ben;
bu mu yanlış olan?
Sorularla tüketiyorum ömrümce günleri; sorguluyorum, yargılıyorum, ve yargılanıyorum...
Kimden bu kaçış? Neden? Nereye kadar?
Cevapsız sorularda anlamsızlaşıyorum; nötürleşiyorum, grileşiyorum...
Biraz daha yitiyorum her geçen gün; bildiğim bütün anlamlar yitiriyor anlamını...
Şehir şehir geziyorum yürek dolusu yolları; kendimi arıyorum... Bulduğumu sandığım ben, başkası çıkıyor.
Kadınları düşünüyorum hayatıma giren; başkası olan beni seviyorlar hep. sarmal sevdalar sarmış dört yanımı; bedende yüreğimi yitiriyorum...
Aydın Demirkan
TEŞEKKÜRLER...ÇOK GÜZEL VE İÇTEN BİR DÜZYAZI. ...
BUNU ÇOĞUMUZ YAŞARIZ ASLINDA.. TABİRİ CAİZSE.. DİBE VURMA GİBİ BİR ŞEY.. ÇARESİZLİK, BOMBOŞ HİSSETME HALİ.. BEN DE ÇOK YAŞIYORUM ..BU RUH HALİNİ..SATIRLARI OKURKEN ,HER CÜMLEDE EVET DEDİĞİM DURUM...HANİ PSİKOLAĞA GİDERSİNİZ DE.. BÖYLE HİSSEDİYOR MUSUN DİYE SORAR? O HESAP...
AMA NE OLURSA OLSUN ..BU KAUSTAN ÇIKMEK GEREK....BİR ŞEKİLDE SIYRILMAK.. BAŞLIK ÇOK YAKIŞMIŞ ... EVET BÖYLE DEVAM EDERSE , SEVGİYE AÇ O YÜREK BENCE DE TÜKENİR ...SİZE SEVGİ.. AŞK DOLU BİR YAŞAM ..UMARIM MUTLULUK ŞİİRLERİNİZİ OKURUZ...
BENDEN SİZE ÇOCUK KALBİMCE..
NE OLUR BEDENDEN YÜREĞİNİZİ YOK ETMEMEK İÇİN ...ELİNİZDEN GELENİ YAPIN... .
HAYAT HER ŞEYE RAĞMEN GÜZELDİR...
SORGULAMAK , KENDİNİN,AŞKINI, YÜREĞİNİ , DÜNÜNNÜ, YARININI ,VARINI, YOĞUNU SORGULAMAK. İYİ DE NEREYE KADAR. BİLİYORUZ Kİ, DOYUMSUZ BİR TÜRÜN ÖRNEKLERİYİZ. O HALDE SINIRLAR İÇİNDE DÜŞÜNÜRKEN AŞKA, DOSTLUĞA , VARLIĞA SINIR KOYMAK NİYE?GÜZELDİ. YÜREĞİNİZE SAĞLIK..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta