Adı konmamış bir mevsim hâkim semalarıma
Günbatısından bir hava akımı süpürüyor dökülen yapraklarımı
Tenimin yanıklığı güneşten, bağrım açık
Sormayın neden!
Sızım yok,
Hiç şikâyetçi değilim halimden.
Dünyaya kalmasa da hevesim
Sevgili yaşıyor ya bu cihanda
Bundandır gitmeyişim
Beklentim, bir göz oda, bir de masa
Gerçi,
Olmazsa varsın o da olmasın!
Gök kubbeye sığınır, toprakta yatarım
Rüzgârı üstüme yorgan yaparım
Ey rengi ne olursa olsun ölüleri yutan,
Yerine diriyi yemyeşil fışkırtan toprak
Ayağıma sebat ver!
Sebat ver ki sana kara deseler de
Ana sütü gibi ak bağrına gömülmeden
Sevgiliye kavuşayım,
Sevgiliye kavuşayım ki yegane maksadıma vuslat bulayım
Sonra da alırsan al bedenimi
Yükünden kurtulayım
(28.11.2008 – İstanbul)
Murat AtalarKayıt Tarihi : 28.11.2008 11:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!