Beden Ve Ruh Şiiri - Mehmet Şahan

Almak ayrı, vermek ayrı gıdadır;
Beden alır doyar, ruh da vermekle!
Biri nefs-i yemek, biri nidadır;
Beden alır doyar, ruh da vermekle!

Nefis hükmederse cümle bedene,
Asla razı gelmez nefsi güdene!
Sakın zayi deme senden gidene,
Beden alır doyar, ruh da vermekle!

Kimi hazan sayar, kimisi güze;
Kimi nazan sayar, kimisi göze!
Kimi izan sayar, kimi de öze;
Beden alır doyar, ruh da vermekle!

Erdiğin senindir, kaldığın değil;
Serdiğin senindir, daldığın değil!
Verdiğin senindir, aldığın değil;
Beden alır doyar, ruh da vermekle!

Pir-î Fanî der ki; aç ise beşer,
Beden asla doymaz taç ise beşer!
Ruhu besle, ruhu; hiç ise beşer,
Beden alır doyar, ruh da vermekle!