hep aynı fikirlere örnek oluyor bedenim,
bu zift karası pisliği kazıyıp atabilsem,
temizlense beynimin gizli mabedi..
hep tek fikir bu zehre dönüşen aklım vebeynin kölesi beden,
kendi başınalığıma beyaz kefeni giydirip,
zift karası arzularımı gömmek istiyorum,
bu gerginliğme basılan ayakların altında kırılan,
hayal,rüya ve gizimde saklı olağanüstülük
hepsi tıkanıp kalıyor bir yerde...
Kayıt Tarihi : 3.10.2009 23:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gökhan Durgut](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/10/03/beden-cumlesi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!