Bir tren kalkar bu gardan,
Yolcuları etsiz, kemiksiz ruhtan...
Sırtlarında bavula sığmayan yaşanmışlıklar,
Kimse sırtına bakmadan,
Medet umar uğurlayanların duasından.
Gidilen durak tarifsizdir,
Bilinmezler ötesinde, münezzehtir mekândan.
Giden yolcular elemli,
Kopuyorlar sımsıkı sarıldıkları zamandan.
Birileri sabahtan, bazıları gün ortasından ya da akşamdan,
Biletler bedelsiz dağıtılıyor, vakti gelen giriyor gardan,
Sırayla ayrılıyorlar misafir oldukları dünyadan,
Garın adı mezar, yolun adı kabir, dönülmeyen yoldan...
Kimine kısa, kimine uzun bu yolculuk,
Herkes gidiyor anadan üryan,
Ne mal ne mevki ne de sınıf var;
Herkes yan yana, eşit şekilde gidiyorlar o vagondan.
Kayıt Tarihi : 6.5.2024 02:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!