Bedelsiz Değil Nefes Almak

Sorgusuz sualsiz dem tuttum seni akşamlarıma Kanımı donduran soğuklarını serdin vasıfsızca Yıldızlar bile korkar kuytulardaki ürküten yalnızlığımdan. Barışı simgeleyen kar beyaz güvercinler bile kana bulanmış. Susmaz derinliğimden yükselen haykırışım. Kaskatı şimdi bedenimi ayakta tutan esnek damarlarım İçtiğim sigaradan mıdır yoksa Bana miras bıraktığın susan haykırıştan mı? Bedelsiz değil nefes almak Çok ağır geldi bana buna dayanmak. Simsiyah oldu caddemin yanan ışıkları Terk edilişten mi yarınların kasvetinden mi yoksa. Özgürlüğe kanat çırparken Ayakaltında karınca oldum ezip geçtiğin. Hem yuvamı kaybettim hem sevgiyle açlığını doyuran, Yüreğimi yarı ölü yarı canlı bıraktın. İşte suskunluğumdaki haykırışım İşte damarlarımdaki kaskatı kesilmiş Kanım son damlasına kadar sana akmak isterken Şimdi dolaşacak damar bile bırakmadın ezip geçişinle. Kefen biçilmezmiş vatanı uğruna can veren şehide Ya sevdamın şehidi, naşını kaldıracak kimsesi yok Sokak kedilerinin alaycı bakışların da, Gecelerin soğuk kaskatı gölgelerinin toz küreğinde bedeni sevdamın… Zennehar Yılmaz 22 Aralık 2009 Salı, 19:03:18