Bedeli Suskunluk Şiiri - Ayhan Varol

Peltek Bir S Harfi için…

S harfine gölge çizdim özlemin bedeliyle kalan
Susmuşluğa vurduğum tüm düşlerim ölüme yattı
Dalgalar peltek vurmadı sesin kadar
İçime gömüldüğüm kuytudan çıkamadan
Hayata çakılıp kaldım
Gülüşlere kendimi ezberletip dizeler dizdim
Ne sen benden geriye kaldın
Ne ben sesinden kendimi aldım
Gülüşüne kendimi astığım bir fotoğraftım artık

Ne gittiğim yer kayıyordu altımdan
Ne durduğum yer sallanıyordu
Bütün harflerim karışıyordu
Gülüş durup, ağla oluyordu
Duruş kalıp heyecan oluyordu
Döş oldum kendime battım
Cam olup içimi kestim
Siyah olup gözüme battım
Gördüğüm erken
Hep geç oldu
Diline kendimi astığım alelade bir isimdim artık

Dahilim ömre sensiz yolda
Sustuğum bedel sonsuz orda

Al dilimi as çarmıha
Al gözümü ver siyaha
Al ismimi koy anıya
kanasın, kanasın ve kurusun
Resmine kendimi astığım bir hüzünüm artık

Bedeli suskunluk olan bir hayattı “es”ledim
Geçmişe “hayıf” bir şiirdi yazdım
Unutuş namümkün bir Endar
Kumsal ebedi bir itrak
Berhayat sevgiler yitirmekti bâd-ı tecelli
İsmine kendimi astığım bir “uzak”tım artık!