Bedel Ödedim Şiiri - Mustafa Karaahmetoğlu

Ağlama…
Ağlama hiç boşu boşuna!
Akıtacağın iki damla gözyaşı silahına da sarılma!
Hele,
Hele sende ki o timsah gözyaşları,
Silip götürmez ki…
Yürekte bıraktığın o derin yaraları.
Ödedim ben…
Ödedim tüm ihanetlerinin bedelini.
Canım yanarcasına, canım kanarcasına…

Gecenin matemi,
Sinsice ahtapot gibi sardı bedenimi…
Korkuyorum, titriyorum ve buz tutuyor yüreğim.
Sonbahar yaprakları gibi,
Tek tek dökülüyor umutlarım.
Rüzgârla savrulup sürükleniyorum,
Şimdi, bir bilinmezdeyim.
Övün ben senin eserinim!
Aşk bedel ödemek ise,
En ağır bedeli seni severek ödedim…

Ağlama! …
Timsah gözyaşların silemez ki ihanetini
Bitirdin beni…
Bırakmadın, söylenecek hiç bir söz!
Yitirdin cebimde biriktirdiğim kelimeleri...
Aramaktan vazgeç!
Arama artık bulamazsın bende ki seni!
Yaşadığım her olumsuzluğa, acıya hüzne,
Nasırlaştı yüreğim.
Ben seni böyle, bu halinle sevmiştim.
Sevdaların bedenlerde satılık olduğu zamanlarda,
Ben senden aşk dilendim, sen neredeydin?
Hangi yüreklerde geceledin?

Aşk bedel ödemek ise eğer, son taksidine kadar ödendi her şey!
Ben riyasız sevmeni istiyordum, kendini sever gibi.
Yüreğim senin için hala yanmaktadır.
Sen de sevgi göçmen kuşları misali
Yazın sevip, kışın terk etmeyi aşk mı sandın?
Sevgiler gel git olmuş,
Senin ikilemlerine vurmuş med cezirler.
Ben seni canımdan çok sevdim,
Ömrüm vefa edip, nefes aldığım sürece,
Senden gelecek her türlü bedeli de öderim.
Başa gelen çekilirmiş diyerek günah keçisine çevirdin
Artık bende bittin ve dönmemek üzere benden gittin...

Mustafa Karaahmetoğlu
16.05.2013