Bedel’e Cevap Şiiri - Fatma Adıgüzel

Gözlerinin içine bakarsam kıpırdayamam yerimden
Senin gözlerin böyle buğulu,hüzünlü,sevgiyi çağıran
Nasıl nasıl terk eylerim seni,delirmiş olmalısın

Sustum diye gönül koymuşsun benim canım sevgilim
oysa ki Suskunluğum yılgınlığımdan ve yorgunluğumdandı
Korkmuşsun terk edilişten,canın yanmış gülüm
Şerefsiz demişsin,hain demişsin,öfkelenmişsin
Söyle canım,yeter ki gönlün olsun
Ben hiç gocunmam.

Söylediklerin yanılsama,hüsnükuruntu
Boşuna üzersin tatlı canını
Seni böyle seven varken.

Sözlerimle eza etmişim sana-doğrudur-
Hep tutkuyla sevdiğini söylerdin
Merak ettim,görmek istedim sevginin derecesini
Sana her haykırışımda sanki seni aşk sınavına tabi tutuyordum
Sabrını,azmini,verdiğin değerin ölçüsünü,
ne istediğini bilen bir adam olup olmadığını
gerçekten seviyor musun yoksa hevesleniyor musun?
Sende kalıcı mıyım,geçici mi?
Her acı sözüm aslında çetin bir sınav sorusuydu
Seni gözetirken,hep kazanmanı istiyordum yürekten
-Ta derinlerden beklediğim adamın sen olmasını diliyordum-
“Beni ön yargılardan arınarak,olduğum gibi
Sarsmadan,incitmeden,tüm benliğimle,sevecek biri
Kısacası adam gibi adam.”

Beklenen sen olmalıydın sen.
Bu yalnızlık üstüme zimmetli değildi ya
Ben de bir kulum,seninle ödüllensem çok mu haddimi aşardım

O fırtınalı,kavgalı hallerimiz sonrasında
Hiç ara vermeden gelişinde,bir ümit tohumu atıyordun içime
Seviniyordum,sonunda aradığımı buldum diyordum
Yine de kendimi kaptırmıyordum bu rüyaya
Seni hep gidecekmişsin gibi vurdumduymaz seviyordum
Sevmediğimi sanarak günahımı aldın.

Kan revan günlerimiz çok oldu
Sen hiç pes etmedin,
Hiç vazgeçmedin
Ben seni daha çok sevdim
İnanmaya başladım
Yine de o korkunç şüphe aramıza girdi
Ya yalansa ya yalansa?
Ya sen adi bir aşk taciriysen?
Kendimle kavga ettim durdum
Sevgim zirveye ulaştı sonunda
Aşkın,azmin,büyüklüğün beni büyüledi
Müptelan oldum nitekim.

Aşkta gurur olmaz,bunu sen gösterdin
Sen benim için gururunu paralarken
aslında aşkı öğretiyordun Bana
Emeklerin zay’olur sanma
Gün gelir verdiklerinin bedelini öderim sana

Ne yüreğimde fesat ne de gözümde oynaş var
Aklımda fikrimde yalnız sen…
Bakışlarımı alamam senden
Tenimi çoktan sana hapsettim
Başkası haram.
Dizlerimin dibinde olsan da doyamam sana
Açlığım hiç bitmez.
Bu sevgi öyle garip ki sıkıca sararken bile
Bir şeyler eksik kalıyor sanki.
Öyleyse bana gitmeyi öğretmekten vazgeç!

Gelişine kurban olduğum neden hor görürsün kendini?
Sevgili tarafından okşanmak hangi canı incitir?
Sen hep gel,göğsümde dinlensin dertli başın
O eller ki sevgiyle dolanır saçlarında,
Her ayrıntısını ezberlemeye çalışır gibi gezinirim yüzünde usul usul
Kaş yine aynı kaş göz yine aynı…
Ama her defasında sanki ilk defa dokunurum,
Bundandır özenim,dikkatim,delici bakışım.

“Ardına bakmadan git “demişsin
Yo yo gidemem isteme bunu sakın!
Benim yerim senin yanın
Kavgamız bitti artık
Uslandı bu yaramaz kızın.
Emrine amadeyim
Yeter ki
Yokluğunla bedel ödetme bana
Zira ölüm daha hafif gelir.