Bedel Şiiri - Aslan Yıldız

Sen gidince ağladım
Dinmek bimedi gözyaşlarım
Kapının ardına yığıldım kaldım
Daha önce kalmamıştım hiç böle çaresiz
Dizlerim tutmadı yavaşça süründüm duvar köşesine
Tutunmaya bir yer aradım yaşlı gözlerimle
Aradım bir tutunacak dal bulamadım
Meğerki sen benim tutunduğum tek dalınmışsın
Bunu çok geç anladım
Şimdi o kadar zorki bu bedeni taşıyamamak
Yokluğunda bir adım bile atamamak
Şimdi senden af dilemıyorum
Sadece sadece beni elden ayaktan düşmüş görüpte,
Yıkılmanı istemiyorum!
Sana yaptıklarımın bedelini ödüyorum ben...