Ben yaptıklarımın bedelini,
En ağır şekilde ödedim.
Her yanlışımda biraz daha eksildim,
Her pişmanlıkta kendimi yitirdim.
Kalbimin üstüne çöken yükler,
Sözlerime pranga vurdu.
Bir “keşke”nin ağırlığı altında,
Bir ömür geçti, sessiz ve yalnız.
Evet, hatalar yaptım,
Ve her biri beni yeniden yarattı.
Ama bu yeniden doğuşlar,
Hep biraz daha kırılmış bir ruhla oldu.
Ben yaptıklarımın bedelini ödedim,
Hem de en ağır şekilde…
Peki ya sen?
Sen hiç hesap verdin mi?
Ya da hiç kendi vicdanında yargılandın mı?
Benimkiler sustu belki,
Ama içimdeki sessizlik,
Hâlâ bağırıyor.
Kayıt Tarihi : 11.1.2025 12:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!