Bir baharım vardı
Dem’inde soldurdun açmayan çiçeklerimi
Kanlı bir ihtilal gibi indin tepeme
En hoyrat çağlarımı
Harcadın,tutamadım akıp giden gençliğimi
Veryansın etme boşuna ey gönül !
Acı ektim,kahır biçtim.
Hadi gidelim ömrüm
Ağlasın annem
Dökülsün gözlerinden inciler
Yırtınsın ardımdan çığlık-çığlığa dengbejler
Sönsün ocağım tütmesin bir tek dumanım
Oysa bir ben bilirdim
Şu göğün yedi kat altında
Çatırdayan cehennemi
Üstüne varamaz dilim
Rahmetine ne sual !
Şimdi yıkansın küle dönmüş bedenim
Ne alacağın kalır benden hayat ?
Ziyadesiyle ödedim üstü kalsın…
Mehmet Özkan Özer 2
Kayıt Tarihi : 3.5.2020 12:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!