Karanlık geceler almış beni benden
Aşk yaşanmış,harap olmuş bedenen
Yalnızlık...
Bedeli neyse bırak masama
Duygular eksilmiş tüm masallarda
Gönlüm meydan okuyandır zamana
Dualar yankı bulurken kızıl dudaklardan
Terkettiğim ne kadar hazin son varsa
Peydahlanan kahırdır duygularımda
Perdenin arkasında ağlayandır sevda
Üzerine titrediğimden,içten içe kanayan
Hafızamda yer etmiş yine yüzündü
Kalbimi üşüten aşk artık güzümdür
Gözlerime birikenler sevgiye adanmış hüzündü
Bu...
Yanaklarıma sarılıp terk eden yaşlarımın son sözüydü
Kayıt Tarihi : 6.2.2020 12:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tuncay Hatipoğlu 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/02/06/bedel-271.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!