Ödemek gerek yalnızlığın bedelini sessizce.
Gönül dediğin bir gün vakte erişince,
Aklın sorar gönlüne neden bu işkence?
Bir gün arkana bakıp ta iç çekince,
Sende yanardın aslında benim yerime geçince.
Çekmeyen bilmez halini,
Bir gönüle düşmeyince...
Kayıt Tarihi : 29.3.2015 16:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!